جراحی تنگی کانال نخاع که گاهاً بخش تحتانی و کمر (لومبار) و در بعضی‌اوقات نیز گردن و مهره‌های آن (سرویکال) را درگیر می‌سازد، برای افرادی که از روش‌های کم تهاجمی درمانی پاسخی مناسب را دریافت نکرده‌اند، پیشنهاد می‌شود. بر اساس مشکلات مختلف مانند پارگی، ساییدگی و … بخش داخلی ستون فقرات فضای کافی خود را ازدست‌داده و نخاع تحت‌فشار، فرد را با علائمی چون درد، بی‌حسی، گزگز و … درگیر می‌سازند. در این مرحله بسته به شرایط بیمار پزشک پس از ناامید شدن از روش‌های درمانی کم تهاجمی به سراغ جراحی تنگی کانال می‌رود.

کلام آخر باب جراحی تنگی کانال:

در صورت به تعویق افتادن جراحی تنگی کانال فرد اگرچه با گذر زمان درد ابتدایی را احساس نمی‌کند، اما مشکلات عصبی فراوانی دامن‌گیر وی خواهد شد. به‌گونه‌ای که از انجام بسیاری از کارهای ایستاده بازمانده و یک زندگی بی‌تحرک را ناچاراً باید تحمل نماید.